Search the resting place of Polish airmen
The database contains 8485 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..
How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.
Searching for burial sites by name:
|
|
Lista Krzystka | Updated: 2012-10-27 |
Official Number | P-0107
|
---|---|
Rank | polski: mjr pil.
brytyjski: S/Ldr |
Date of birth | 1898-10-30
|
Date of death | 1986-01-16
|
Cemetery |
|
Grave | KD-3/19
|
Photo of grave | |
Country | Polska
|
Period | The post war period |
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Informacja i biogram: Bartłomiej Błaszkowski, LMH Gapa Numer 3
Zdjęcie lotnika: Bartłomiej Błaszkowski
Urodził się 30 października 1898 r. we Lwowie. Był wnukiem Antoniego Sühsa (1845 - 1946), weterana powstania narodowego 1863 r. Dzieciństwo i młodość spędził w Stryju, gdzie w latach 1905 - 1909 uczęszczał do szkoły powszechnej oraz do gimnazjum humanistycznego, które ukończył w trybie przyspieszonym w 1917 r. Wcielony do armii austro - węgierskiej, po przeszkoleniu, w stopniu podchorążego piechoty skierowany na front włoski. W tym czasie był czynnie zaangażowany w działalność Polskiej Organizacji Wojskowej. Po 11 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny bolszewickiej, którą zakończył w stopniu porucznika w szeregach 6 Pułku Strzelców Podhalańskich, wyróżniony za okazane męstwo krzyżem Walecznych.
W 1926 r. ukończył kurs pilotażu. Pełnił służbę w 6 Pułku Lotniczym we Lwowie, gdzie był między innymi adiutantem Pułku, Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie koło Radomia, gdzie w 1939 r. w stopniu mjr. pil. Pełnił funkcję zastępcy Komendanta i Kierownika Działu Nauk.
Po wybuchu wojny, w dniu 2 września 1939 r., organizował akcję ratowniczą po zbombardowaniu lotniska w Sadkowie. Wraz z grupą podchorążych, szczęśliwie unikając sowieckiej niewoli, udało mu się przedostać na Węgry. Z fałszywym paszportem wystawionym przez Konsulat Rzeczypospolitej w Budapeszcie na nazwisko Mieczysława Iwanus przedostał się do Francji.
Początkowo, od 4 grudnia 1939 r., pełnił funkcję dowódcy Dywizjonu Oficerskiego, a następnie w okresie styczeń - czerwiec 1940 r. dowódcy Dywizjonu Zapasowego w Le Bourget. Ewakuowany do Wielkiej Brytanii, otrzymał numer ewidencyjny P-0107 i brytyjski stopień Squadron Leader.
Od czerwca 1949 r. do stycznia 1942 r. był komendantem obozu w Weeton. W maju bądź wrześniu 1941 r. został odkomenderowany do Aircrew Training Center (Polish) w Hucknall, gdzie z czasem objął funkcję Senior Polish Officer. Od grudnia 1941 r. do września 1945 r. był Senior Administrative Officer w Polish Depot w Blackpool. We wrześniu tego roku skierowany do Ośrodka Zapasowego PSP, a następnie wraz z nim do bazy RAF Dunholme Lodge. Podczas swojej służby w Polskich Siłach Powietrznych był przewlekle chory. W lutym 1948 r. Komisja Lotniczo - Lekarska orzekła jego całkowitą niezdolność do służby wojskowej.
Zdemobilizowany, do kraju powrócił latem 1948 r. Mieszkał w Opolu i Wrocławiu. Początkowo był zatrudniony w charakterze urzędnika w zarządzie aptek, a następnie w Społecznym Funduszu Odbudowy Stolicy, W PRL, na drodze administracyjnej, pisownia jego nazwiska została zmieniona na: Sis. Zmarł 14 stycznia 1986 r. we Wrocławiu na Cmentarzu Komunalnym Osobowice w kwaterze kombatantów. W dniu 1 kwietnia 2005 r. prochy jego zostały przeniesione na Cmentarz Komunalny Psie Pole, pole, gród, rząd: KD-3/19.
Przed wojną interesował się sportem, szczególnie piłką nożną oraz jazdą na motocyklach. Czynnie uprawiał fotografię przyrodniczą i krajobrazową, uczestnicząc w licznych pokazach i wystawach krajowych oraz zagranicznych. Jego prace były często nagradzane.
Żonaty z Filipiną Klarą Opiekun (ur. 12 czerwca 1900 r. - zm. 1 marca 1997 r.). Miał syna Bogusława Henryka (ur. 23 stycznia 1931 r. - zm. 8 stycznia 2005 r. )
Odznaczenia: Krzyż Walecznych, Medal Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Lotniczy, Medal Pamiątkowy za wojnę 1918 - 1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości, Medal za Długoletnią Służbę - Srebrny i Brązowy, Defence Medal, Medaille commemorative francaise.
Nazwisko jego często występuje w dokumentach oraz publikacjach w błędnej formie zapisu, jako: Sachs, Sochs, Süss, Suhs, Suks a nawet Zis.
Informacja i biogram: Bartłomiej Błaszkowski, LMH Gapa Numer 3
Zdjęcie lotnika: Bartłomiej Błaszkowski
Urodził się 30 października 1898 r. we Lwowie. Był wnukiem Antoniego Sühsa (1845 - 1946), weterana powstania narodowego 1863 r. Dzieciństwo i młodość spędził w Stryju, gdzie w latach 1905 - 1909 uczęszczał do szkoły powszechnej oraz do gimnazjum humanistycznego, które ukończył w trybie przyspieszonym w 1917 r. Wcielony do armii austro - węgierskiej, po przeszkoleniu, w stopniu podchorążego piechoty skierowany na front włoski. W tym czasie był czynnie zaangażowany w działalność Polskiej Organizacji Wojskowej. Po 11 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Uczestnik wojny bolszewickiej, którą zakończył w stopniu porucznika w szeregach 6 Pułku Strzelców Podhalańskich, wyróżniony za okazane męstwo krzyżem Walecznych.
W 1926 r. ukończył kurs pilotażu. Pełnił służbę w 6 Pułku Lotniczym we Lwowie, gdzie był między innymi adiutantem Pułku, Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie koło Radomia, gdzie w 1939 r. w stopniu mjr. pil. Pełnił funkcję zastępcy Komendanta i Kierownika Działu Nauk.
Po wybuchu wojny, w dniu 2 września 1939 r., organizował akcję ratowniczą po zbombardowaniu lotniska w Sadkowie. Wraz z grupą podchorążych, szczęśliwie unikając sowieckiej niewoli, udało mu się przedostać na Węgry. Z fałszywym paszportem wystawionym przez Konsulat Rzeczypospolitej w Budapeszcie na nazwisko Mieczysława Iwanus przedostał się do Francji.
Początkowo, od 4 grudnia 1939 r., pełnił funkcję dowódcy Dywizjonu Oficerskiego, a następnie w okresie styczeń - czerwiec 1940 r. dowódcy Dywizjonu Zapasowego w Le Bourget. Ewakuowany do Wielkiej Brytanii, otrzymał numer ewidencyjny P-0107 i brytyjski stopień Squadron Leader.
Od czerwca 1949 r. do stycznia 1942 r. był komendantem obozu w Weeton. W maju bądź wrześniu 1941 r. został odkomenderowany do Aircrew Training Center (Polish) w Hucknall, gdzie z czasem objął funkcję Senior Polish Officer. Od grudnia 1941 r. do września 1945 r. był Senior Administrative Officer w Polish Depot w Blackpool. We wrześniu tego roku skierowany do Ośrodka Zapasowego PSP, a następnie wraz z nim do bazy RAF Dunholme Lodge. Podczas swojej służby w Polskich Siłach Powietrznych był przewlekle chory. W lutym 1948 r. Komisja Lotniczo - Lekarska orzekła jego całkowitą niezdolność do służby wojskowej.
Zdemobilizowany, do kraju powrócił latem 1948 r. Mieszkał w Opolu i Wrocławiu. Początkowo był zatrudniony w charakterze urzędnika w zarządzie aptek, a następnie w Społecznym Funduszu Odbudowy Stolicy, W PRL, na drodze administracyjnej, pisownia jego nazwiska została zmieniona na: Sis. Zmarł 14 stycznia 1986 r. we Wrocławiu na Cmentarzu Komunalnym Osobowice w kwaterze kombatantów. W dniu 1 kwietnia 2005 r. prochy jego zostały przeniesione na Cmentarz Komunalny Psie Pole, pole, gród, rząd: KD-3/19.
Przed wojną interesował się sportem, szczególnie piłką nożną oraz jazdą na motocyklach. Czynnie uprawiał fotografię przyrodniczą i krajobrazową, uczestnicząc w licznych pokazach i wystawach krajowych oraz zagranicznych. Jego prace były często nagradzane.
Żonaty z Filipiną Klarą Opiekun (ur. 12 czerwca 1900 r. - zm. 1 marca 1997 r.). Miał syna Bogusława Henryka (ur. 23 stycznia 1931 r. - zm. 8 stycznia 2005 r. )
Odznaczenia: Krzyż Walecznych, Medal Niepodległości, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Lotniczy, Medal Pamiątkowy za wojnę 1918 - 1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości, Medal za Długoletnią Służbę - Srebrny i Brązowy, Defence Medal, Medaille commemorative francaise.
Nazwisko jego często występuje w dokumentach oraz publikacjach w błędnej formie zapisu, jako: Sachs, Sochs, Süss, Suhs, Suks a nawet Zis.