Search the resting place of Polish airmen
The database contains 8384 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..
How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.
Searching for burial sites by name:
|
|
![]() |
Updated: 2011-12-30 ![]() |
Official Number | P-1492
|
---|---|
Rank | polski: mjr pil./303 DM/ płk pil.
brytyjski: S/Ld |
Date of birth | 1917-02-01
|
Date of death | 1990-04-17
|
Cemetery |
|
Grave | Kwatera: C 30 Rząd: X Grób: 17
|
Photo of grave | |
Country | Polska
|
Period | The post war period |
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
"Tolo, muszkieter z dywizjonu 303..." B. Gostkowska
Zdjęcie: E.Wysocki
Zdjęcie lotnika: Bożena Gostkowska
Biogram: www.polishairforce.pl/lokuciewski.html
pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Łokuciewski
Witold Łokuciewski przyszedł na świat 2 lutego 1917 r. z dala od granic Polski nad Donem. Gdy umilkły działa I wojny światowej a w jej wyniku Polska odzyskała niepodległość Łokuciewscy wrócili do kraju. Zamieszkali w Wilnie. W 1935 r. Witold zdał egzaminy maturalne. Mając świadectwo dojrzałości rozpoczął swoją przygodę z wojskiem. Nie trafił od razu do lotnictwa. Wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii. Ale nie zamierzał wiązać się z.. końmi. Po roku przeszedł do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Ukończył tę w 1938 r. Już jako absolwent otrzymał przydział do jednostki liniowej. Trafił do 1 Pułku Lotniczego. Ten kwaterował w stolicy.
We wrześniu 1939 r. walczył w składzie eskadry myśliwskiej. Ta była częścią jednego z dywizjonów jakie tworzyły Brygadę Pościgową. Natomiast ona tworzyła parasol obronny na warszawskim niebie. W szóstym dniu wojny zestrzelił 1 Ju - 87. Był to początek jego zwycięskiego konta.
Pamiętnego 17 września przekroczył granicę Polski z Rumunią. Przez Jugosławię i Włochy dotarł do Francji do odradzającego się polskiego lotnictwa. Walczył razem z kolegami w obronie sojuszniczych zakładów przemysłowych. Wtedy odniósł drugie zwycięstwo. Pozbawił hitlerowską Luftwaffe He - 111.
Gdy skapitulowała Francja ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Podobnie jak inni ewakuowani lotnicy z Kontynentu przeszedł szkolenie w lotach na samolotach RAF. 2 sierpnia 1940 r. otrzymał przydział do właśnie sformowanego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był pilotem 303 "Kościuszkowskiego" . Z nim wszedł do powietrznej Bitwy o Wielką Brytanię.
7 września 1940 r. celną serią rozprawił się z jednym Do - 215 a drugą podobna maszynę uszkodził. 11 września 1940 r. odniósł prawdopodobne zestrzelenie Do - 215 i Me - 109. Startując drugi raz tego samego dnia lotu bojowego w czasie tego został ranny w czasie walki powietrznej z Me - 109. Nie były poważne obrażenia. Mógł latać dalej bojowo. 20 kwietnia 1941 r. zestrzelił Me - 109. Taki sam sukces nad tym samym typem myśliwca odniósł 22 czerwca. Był to dzień podwójnego zwycięstwa. Uszkodził bowiem drugiego Me - 109. To jego seria potraktowała w podobny sposób nieprzyjaciela za sterami Me - 109 w dniu 11 lipca. 21 listopada objął dowodzenie Eskadrą "B" "Kościuszkowców".
Dobra passa go opuściła 13 marca 1942 r. Tego dnia poleciał nad Francję. W czasie walki został ranny i zestrzelony. Doznał złamania nogi. W takim stanie dostał się do niewoli. Od lipca 1942 r. do stycznia 1945 r. przebywał w obozie jenieckim. Próbował z tego uciec. Ucieczka od Niemców się nie udała. Schwytany trafił za obozowe druty. Za nimi doczekał wyzwolenia. Nie od razu zdecydował się na powrót do Polski. W kwietniu 1945 r. meldował się raz jeszcze w Wielkiej Brytanii. Rzecz jasna znalazł dla siebie miejsce między lotnikami. Od 1 lutego do 9 grudnia 1946 r. pozostawał dowódcą 303 Dywizjonu Myśliwskiego.
Do nowej wyzwolonej Polski wrócił w czerwcu 1947 r. Do odrodzonego - odbudowanego lotnictwa w Polsce Ludowej stawił się w listopadzie 1956 r. Po przeszkoleniu się na odrzutowcach pełnił kolejno funkcje Inspektora Służby Sztabów i Inspektora Techniki Pilotażu w dowództwie WLOP, szefa Wydziału Programowania Zarządu Szkolenia Lotniczego Inspektoratu Lotnictwa oraz szefa Wydziału Współpracy z Lotnictwem Cywilnym i Szkolenia Rezerw Szefostwa Szkół. Trzy lata ( 1969-1972 ) pełnił funkcję attaché wojskowego w Londynie. W 1974 r. przeszedł na emeryturę. Zamieszkał w stolicy. Dał się poznać jako działacz społeczny, Zmarł 17 kwietnia 1990 r. w Warszawie.
Opracowanie: Konrad RYDOŁOWSKI
"Tolo, muszkieter z dywizjonu 303..." B. Gostkowska
Zdjęcie: E.Wysocki
Zdjęcie lotnika: Bożena Gostkowska
Biogram: www.polishairforce.pl/lokuciewski.html
pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Łokuciewski
Witold Łokuciewski przyszedł na świat 2 lutego 1917 r. z dala od granic Polski nad Donem. Gdy umilkły działa I wojny światowej a w jej wyniku Polska odzyskała niepodległość Łokuciewscy wrócili do kraju. Zamieszkali w Wilnie. W 1935 r. Witold zdał egzaminy maturalne. Mając świadectwo dojrzałości rozpoczął swoją przygodę z wojskiem. Nie trafił od razu do lotnictwa. Wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii. Ale nie zamierzał wiązać się z.. końmi. Po roku przeszedł do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Ukończył tę w 1938 r. Już jako absolwent otrzymał przydział do jednostki liniowej. Trafił do 1 Pułku Lotniczego. Ten kwaterował w stolicy.
We wrześniu 1939 r. walczył w składzie eskadry myśliwskiej. Ta była częścią jednego z dywizjonów jakie tworzyły Brygadę Pościgową. Natomiast ona tworzyła parasol obronny na warszawskim niebie. W szóstym dniu wojny zestrzelił 1 Ju - 87. Był to początek jego zwycięskiego konta.
Pamiętnego 17 września przekroczył granicę Polski z Rumunią. Przez Jugosławię i Włochy dotarł do Francji do odradzającego się polskiego lotnictwa. Walczył razem z kolegami w obronie sojuszniczych zakładów przemysłowych. Wtedy odniósł drugie zwycięstwo. Pozbawił hitlerowską Luftwaffe He - 111.
Gdy skapitulowała Francja ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Podobnie jak inni ewakuowani lotnicy z Kontynentu przeszedł szkolenie w lotach na samolotach RAF. 2 sierpnia 1940 r. otrzymał przydział do właśnie sformowanego polskiego dywizjonu myśliwskiego. Był pilotem 303 "Kościuszkowskiego" . Z nim wszedł do powietrznej Bitwy o Wielką Brytanię.
7 września 1940 r. celną serią rozprawił się z jednym Do - 215 a drugą podobna maszynę uszkodził. 11 września 1940 r. odniósł prawdopodobne zestrzelenie Do - 215 i Me - 109. Startując drugi raz tego samego dnia lotu bojowego w czasie tego został ranny w czasie walki powietrznej z Me - 109. Nie były poważne obrażenia. Mógł latać dalej bojowo. 20 kwietnia 1941 r. zestrzelił Me - 109. Taki sam sukces nad tym samym typem myśliwca odniósł 22 czerwca. Był to dzień podwójnego zwycięstwa. Uszkodził bowiem drugiego Me - 109. To jego seria potraktowała w podobny sposób nieprzyjaciela za sterami Me - 109 w dniu 11 lipca. 21 listopada objął dowodzenie Eskadrą "B" "Kościuszkowców".
Dobra passa go opuściła 13 marca 1942 r. Tego dnia poleciał nad Francję. W czasie walki został ranny i zestrzelony. Doznał złamania nogi. W takim stanie dostał się do niewoli. Od lipca 1942 r. do stycznia 1945 r. przebywał w obozie jenieckim. Próbował z tego uciec. Ucieczka od Niemców się nie udała. Schwytany trafił za obozowe druty. Za nimi doczekał wyzwolenia. Nie od razu zdecydował się na powrót do Polski. W kwietniu 1945 r. meldował się raz jeszcze w Wielkiej Brytanii. Rzecz jasna znalazł dla siebie miejsce między lotnikami. Od 1 lutego do 9 grudnia 1946 r. pozostawał dowódcą 303 Dywizjonu Myśliwskiego.
Do nowej wyzwolonej Polski wrócił w czerwcu 1947 r. Do odrodzonego - odbudowanego lotnictwa w Polsce Ludowej stawił się w listopadzie 1956 r. Po przeszkoleniu się na odrzutowcach pełnił kolejno funkcje Inspektora Służby Sztabów i Inspektora Techniki Pilotażu w dowództwie WLOP, szefa Wydziału Programowania Zarządu Szkolenia Lotniczego Inspektoratu Lotnictwa oraz szefa Wydziału Współpracy z Lotnictwem Cywilnym i Szkolenia Rezerw Szefostwa Szkół. Trzy lata ( 1969-1972 ) pełnił funkcję attaché wojskowego w Londynie. W 1974 r. przeszedł na emeryturę. Zamieszkał w stolicy. Dał się poznać jako działacz społeczny, Zmarł 17 kwietnia 1990 r. w Warszawie.
Opracowanie: Konrad RYDOŁOWSKI
Comments
- 2014-04-17 Grudniak Wiesław
Dziś już wiemy dokładnie, że urodził się w Kamieńskiej Stanicy. "Tolo - muszkieter z dywizjonu 303..." Bożena Gostkowska.