Search the resting place of Polish airmen
The database contains 8352 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..
How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.
Searching for burial sites by name:
|
|
![]() |
Updated: 2011-12-30 ![]() |
Official Number | 783146
|
---|---|
Rank | polski: st.sierż.pil./317 DM/
brytyjski: W/O |
Date of birth | 1915-04-22
|
Date of death | 1982-04-16
|
Cemetery |
|
Grave | Rodzinny
|
Photo of grave | |
Country | Polska
|
Period | The post war period |
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcia: Agnieszka Jaszczak-Baltyzar
Zdjęcie portret.: Jacek Jaszczak via Wiesław Grudniak
JASZCZAK MIECZYSŁAW, urodzony 22 IV 1915 r. w (dokładnie m. Chachuły, ob. dzielnica) Łodzi, syn Józefa i Jadwigi z Dziurdzińskich. Ukończył Miejskie Gimnazjum Męskie w Łodzi (profil matematyczno-przyrodniczy), a następnie odbył przeszkolenie szybowcowe w Bezmiechowej i kurs pilotażu samolotowego w Łodzi. Pracę zawodową podjął w 1935 r. w Spółdzielni Spożywców "Społem" Oddział Włókienniczy w Łodzi. W latach 1936-1938 służył w 4 pułku lotniczym w Toruniu i tam ukończył kurs wojskowy pilotażu podstawowego i wyższego. W 1938 r. powrócił do pracy w "Społem". Po napadzie Niemiec hitlerowskich na Polskę walczył jako pilot myśliwski (w stopniu starszego sierżanta) w 1 pułku lotniczym w dniach 4 IX - 19 IX 1939 r., a następnie przekroczył granicę rumuńską i został internowany w Rutoranie. Po ucieczce z obozu przedostał się przez Syrię do Francji (20 I 1940 r.) i jako pilot myśliwski walczył w I Eskadrze 145 Dywizjonu aż do upadku Francji. Ewakuowany do Anglii i zweryfikowany w stopniu starszego sierżanta pilota, skierowany został do służby w RAF. Po odbyciu kursów w Polskich Szkołach Pilotażu w Hucknal (28 IV - 12 V 1941 r., 9 VIII - 20 IX 1941 r.) i Newton (21 IX 1941 r. - 20 IV 1942 r.) pełnił służbę w jednostce współpracy z artylerią przeciwlotniczą 6 AACU (21 IV - 17 VI 1942 r.). W okresie od 9 IX do 6 XII szkolił się w Polskim Dywizjonie Szkolenia Myśliwskiego przy angielskim 58 Ośrodku Szkolenia Operacyjnego w Grangemouth (Szkocja). 7 XII 1942 r. rozpoczął służbę w polskim 302 Dywizjonie Myśliwskim Poznańskim, wchodzącym w skład 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego i stacjonującym na podlondyńskim lotnisku w Heston. Latał na samolocie myśliwskim "Spitfire". Uczestniczył w lotach zaczepnych i osłanianiu bombowców atakujących cele we Francji, Belgii i Holandii, a od połowy czerwca 1943 r., po przeniesieniu dywizjonu 302 na lotnisko w Perranporth (Kornwalia), latał w myśliwskiej osłonie konwojów morskich i bombowców atakujących cele w północnej Francji. (Od września 1943 r. dywizjon 302 przeniesiony został na lotnisko w Northolt i otrzymał nowe samoloty "Spitfire" Mk-IX, posiadające zdecydowanie większe możliwości, w tym również bombardowania. W związku z nowymi zadaniami bojowymi piloci przeszli intensywne szkolenia. Pod koniec roku Dywizjon 302 wszedł w skład nowo utworzonego 131 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego.) Latał w Eskadrze B pod dowództwem kapitana Władysława Kamińskiego, najczęściej przy osłonie amerykańskich "latających fortec" i bombardowaniu niemieckich stanowisk we Francji. Od 1 IV 1944 r. - w związku z rozwojem sytuacji na froncie zachodnim - 131 Skrzydło Myśliwskie wielokrotnie przenoszono (Deanland, Chailey, Appledrom). Od 6 VI 1944 r. do 27 IX 1944 r. st. sierż. M. Jaszczak uczestniczył w lotach bojowych w czasie inwazji wojsk alianckich na Normandię oraz ich ofensywy na terenie Francji. Od 28 IX 1944 r. do 23 III 1945 r. przebywał w różnych ośrodkach szkoleniowych na terenie Anglii, m.in. uczestniczył w szkoleniu pilotów. 24 III 1945 r. powrócił do służby na froncie; otrzymał przydział do 317 Dywizjonu Myśliwskiego Wileńskiego, stacjonującego na niemieckim lotnisku w Nordhorn, a później w Varrelbusch koło Bremy. Wziął udział w akcjach bojowych, m.in. w atakowaniu celów naziemnych i wspieraniu natarć wojsk alianckich na niemieckie punkty oporu. Po zakończeniu wojny, służąc nadal w Dywizjonie 317, przebywał na terytorium Niemiec. Za wyróżniające się czyny bojowe odznaczony został m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari kl. V nr 11474 (29 V 1946 r.), trzykrotnie Krzyżem Walecznych (20 X 1943 r.) i Medalem Lotniczym (30 VIII 1946 r.) oraz 4 odznaczeniami angielskimi: 1939/45 Star. (Gwiazda za Wojnę), Air Crew Europa Star and Clasp. (Gwiazda za udział w walkach powietrznych w Europie), Defense Medal (Medal za udział w obronie Anglii) i War Medal (Medal za Wojnę). Po rozwiązaniu Dywizjonu 317 (3 I 1947 r.) i okresie wahania - 18 V 1947 r. zdecydował się na powrót do Łodzi, gdzie 1 VII 1947 r. w macierzystym zakładzie "Społem" powierzono mu funkcję kierownika magazynów. Mimo usilnych starań nie został natomiast przyjęty do Aeroklubu Łódzkiego. W latach 1950-1953 pracował w Związku Spółdzielni Spożywców Oddział Łódź jako kierownik referatu, w latach 1953-1954 w Łódzkiej Fabryce Maszyn, a w latach 1955-1957 w Elektrociepłowni Łódź II. Do Mielca przybył w 1957 r. i został zatrudniony w Aeroklubie Mieleckim jako instruktor samolotowy. Pracował także w WSK Mielec w charakterze pilota transportowego. W ciągu 14 lat pracy w Mielcu uczestniczył w wyszkoleniu kilkudziesięciu pilotów. Na emeryturę przeszedł w 1970 r. W tym roku otrzymał także Krzyż Kawalerski OOP. Zmarł 16 IV 1982 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Mielcu przy ul. Królowej Jadwigi.
Biogram podany za: encyklopedia.mielec.pl/litera-j.html , J. Witek, "Encyklopedia miasta Mielca".
Zdjęcia: Agnieszka Jaszczak-Baltyzar
Zdjęcie portret.: Jacek Jaszczak via Wiesław Grudniak
JASZCZAK MIECZYSŁAW, urodzony 22 IV 1915 r. w (dokładnie m. Chachuły, ob. dzielnica) Łodzi, syn Józefa i Jadwigi z Dziurdzińskich. Ukończył Miejskie Gimnazjum Męskie w Łodzi (profil matematyczno-przyrodniczy), a następnie odbył przeszkolenie szybowcowe w Bezmiechowej i kurs pilotażu samolotowego w Łodzi. Pracę zawodową podjął w 1935 r. w Spółdzielni Spożywców "Społem" Oddział Włókienniczy w Łodzi. W latach 1936-1938 służył w 4 pułku lotniczym w Toruniu i tam ukończył kurs wojskowy pilotażu podstawowego i wyższego. W 1938 r. powrócił do pracy w "Społem". Po napadzie Niemiec hitlerowskich na Polskę walczył jako pilot myśliwski (w stopniu starszego sierżanta) w 1 pułku lotniczym w dniach 4 IX - 19 IX 1939 r., a następnie przekroczył granicę rumuńską i został internowany w Rutoranie. Po ucieczce z obozu przedostał się przez Syrię do Francji (20 I 1940 r.) i jako pilot myśliwski walczył w I Eskadrze 145 Dywizjonu aż do upadku Francji. Ewakuowany do Anglii i zweryfikowany w stopniu starszego sierżanta pilota, skierowany został do służby w RAF. Po odbyciu kursów w Polskich Szkołach Pilotażu w Hucknal (28 IV - 12 V 1941 r., 9 VIII - 20 IX 1941 r.) i Newton (21 IX 1941 r. - 20 IV 1942 r.) pełnił służbę w jednostce współpracy z artylerią przeciwlotniczą 6 AACU (21 IV - 17 VI 1942 r.). W okresie od 9 IX do 6 XII szkolił się w Polskim Dywizjonie Szkolenia Myśliwskiego przy angielskim 58 Ośrodku Szkolenia Operacyjnego w Grangemouth (Szkocja). 7 XII 1942 r. rozpoczął służbę w polskim 302 Dywizjonie Myśliwskim Poznańskim, wchodzącym w skład 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego i stacjonującym na podlondyńskim lotnisku w Heston. Latał na samolocie myśliwskim "Spitfire". Uczestniczył w lotach zaczepnych i osłanianiu bombowców atakujących cele we Francji, Belgii i Holandii, a od połowy czerwca 1943 r., po przeniesieniu dywizjonu 302 na lotnisko w Perranporth (Kornwalia), latał w myśliwskiej osłonie konwojów morskich i bombowców atakujących cele w północnej Francji. (Od września 1943 r. dywizjon 302 przeniesiony został na lotnisko w Northolt i otrzymał nowe samoloty "Spitfire" Mk-IX, posiadające zdecydowanie większe możliwości, w tym również bombardowania. W związku z nowymi zadaniami bojowymi piloci przeszli intensywne szkolenia. Pod koniec roku Dywizjon 302 wszedł w skład nowo utworzonego 131 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego.) Latał w Eskadrze B pod dowództwem kapitana Władysława Kamińskiego, najczęściej przy osłonie amerykańskich "latających fortec" i bombardowaniu niemieckich stanowisk we Francji. Od 1 IV 1944 r. - w związku z rozwojem sytuacji na froncie zachodnim - 131 Skrzydło Myśliwskie wielokrotnie przenoszono (Deanland, Chailey, Appledrom). Od 6 VI 1944 r. do 27 IX 1944 r. st. sierż. M. Jaszczak uczestniczył w lotach bojowych w czasie inwazji wojsk alianckich na Normandię oraz ich ofensywy na terenie Francji. Od 28 IX 1944 r. do 23 III 1945 r. przebywał w różnych ośrodkach szkoleniowych na terenie Anglii, m.in. uczestniczył w szkoleniu pilotów. 24 III 1945 r. powrócił do służby na froncie; otrzymał przydział do 317 Dywizjonu Myśliwskiego Wileńskiego, stacjonującego na niemieckim lotnisku w Nordhorn, a później w Varrelbusch koło Bremy. Wziął udział w akcjach bojowych, m.in. w atakowaniu celów naziemnych i wspieraniu natarć wojsk alianckich na niemieckie punkty oporu. Po zakończeniu wojny, służąc nadal w Dywizjonie 317, przebywał na terytorium Niemiec. Za wyróżniające się czyny bojowe odznaczony został m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari kl. V nr 11474 (29 V 1946 r.), trzykrotnie Krzyżem Walecznych (20 X 1943 r.) i Medalem Lotniczym (30 VIII 1946 r.) oraz 4 odznaczeniami angielskimi: 1939/45 Star. (Gwiazda za Wojnę), Air Crew Europa Star and Clasp. (Gwiazda za udział w walkach powietrznych w Europie), Defense Medal (Medal za udział w obronie Anglii) i War Medal (Medal za Wojnę). Po rozwiązaniu Dywizjonu 317 (3 I 1947 r.) i okresie wahania - 18 V 1947 r. zdecydował się na powrót do Łodzi, gdzie 1 VII 1947 r. w macierzystym zakładzie "Społem" powierzono mu funkcję kierownika magazynów. Mimo usilnych starań nie został natomiast przyjęty do Aeroklubu Łódzkiego. W latach 1950-1953 pracował w Związku Spółdzielni Spożywców Oddział Łódź jako kierownik referatu, w latach 1953-1954 w Łódzkiej Fabryce Maszyn, a w latach 1955-1957 w Elektrociepłowni Łódź II. Do Mielca przybył w 1957 r. i został zatrudniony w Aeroklubie Mieleckim jako instruktor samolotowy. Pracował także w WSK Mielec w charakterze pilota transportowego. W ciągu 14 lat pracy w Mielcu uczestniczył w wyszkoleniu kilkudziesięciu pilotów. Na emeryturę przeszedł w 1970 r. W tym roku otrzymał także Krzyż Kawalerski OOP. Zmarł 16 IV 1982 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Mielcu przy ul. Królowej Jadwigi.
Biogram podany za: encyklopedia.mielec.pl/litera-j.html , J. Witek, "Encyklopedia miasta Mielca".