Search the resting place of Polish airmen
The database contains 8384 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..
How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.
Searching for burial sites by name:
|
|
![]() |
Updated: 2012-02-06 ![]() |
Official Number | P-0147
|
---|---|
Rank | polski: mjr pil./316 DM/
brytyjski: F/Lt |
Date of birth | 1914-08-17
|
Date of death | 2001-10-04
|
Cemetery |
|
Grave | Rodzinny
|
Photo of grave | |
Country | Polska
|
Period | The post war period |
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Zdjęcia: ks. Łukasz Żurawski
Stanisław Marcisz, syn Jana i Marii z domu Kowalewicz, urodził się 17 września 1914 roku w Dzielicach. W 1936 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Krotoszynie.
W styczniu 1937 roku powołano go do służby wojskowej. Został skierowany do podchorążówki w 15 pułku w piechoty w Poznaniu. W styczniu 1937 roku Stanisław Marcisz został oddelegowany do Dęblina. Pierwszego sierpnia 1939 roku świeżo upieczony pilot XII promocji SPL udał się do swojej jednostki. Trafił do 32 Eskadry Rozpoznawczej 3 Pułku Lotniczego stacjonującej na lotnisku Ławica.
Pierwszego września 1939 roku pchor. Marcisz, wraz z pchor. Adamem Kandziorą i kpr. Antonim Walczakiem, wykonał swój pierwszy lot bojowy. Załoga rozpoznała na północ od Częstochowy niemiecką jednostkę zmechanizowaną.
W nocy 19 września personel 32 eskadry przekroczył granicę Rumunii, by następnie przedostać się do Francji. We Francji Marcisz trafił do bazy Lyon-Bron. Od pierwszego do 23 czerwca 1940 roku rozprowadzał z fabryk do jednostek samoloty dla walczących pilotów. Po kapitulacji Francji postanowił dostać się do Algierii. Wystartował z Marignane na samolocie Marcel Bloch 120. Po trwającym pięć i półgodziny, locie dotarł do Algieru. Stamtąd, przez Gibraltar, przedostał się do Anglii. Był 12 lipca 1940 roku.
W sierpniu przyjechał do polskiego obozu w Blackpool. 26 sierpnia wysłano go do Kemble, do No. 7 Hq SFF. Piloci otrzymali zadanie transportowania samolotów do jednostek bojowych. 27 marca 1941 roku Marcisza przydzielono do nowo utworzonej, polskiej eskadry transportowej stacjonującej w Hullavington. 16 czerwca otrzymał posting do 55 OTU znajdującego się w Unsworth. Po sześciu tygodniach szkolenia, 29 lipca, otrzymał rozkaz przeniesienia do 306 dywizjonu myśliwskiego. Marcisza wcielono do eskadry B. Pierwszego września awansowany został do stopnia porucznika. Na odpoczynek jednostkę skierowano w październiku. Piloci przenieśli się na lotnisko Speke. 12 grudnia ponownie zmieniono lotnisko, tym razem przenosząc się się do Church Stanton. 16 czerwca 1942 roku dywizjon powrócił do Northolt.
8 maja 1943 roku Marcisz otrzymał przydział do 315 dywizjonu stacjonującego w Hutton Cranswick. Po trzech miesiącach skierowano go do 58 OTU w Balado Bridge, gdzie pełnił funkcję instruktora. Pierwszego września awansowany został do stopnia kapitana. W październiku przeniesiono go do 61 OTU w Rednal. W międzyczasie odbył pięciotygodniowy kurs strzelecki w Sutton Bridge. 23 marca 1944 roku Marcisz został przydzielony do 316 dywizjonu myśliwskiego i wkrótce awansował na dowódcę eskadry A.
Trzeciego listopada 1944 roku Marcisz został oddany do dyspozycji Polish Depot w Blackpool. Po okresie bezczynności oddelegowano go do 16 SFTS, gdzie pracował jako instruktor do pierwszego listopada 1945 roku. Stamtąd przeszedł do 3 Personel Holding Unit. 13 grudnia 1946 roku zgłosił się do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.
Stanisław Marcisz zakończył wojnę w stopniu kapitana. Odbył 287 lotów bojowych w czasie 1196 godzin. Trzykrotnie był odznaczony Krzyżem Walecznych. W lutym 1947 roku został zdemobilizowany. Sprowadził do Anglii swoją narzeczoną z Polski, Władysławę Machałównę. Ślub wzięli 22 czerwca 1947 roku. Pozostali w Anglii, osiedlając się w miejscowości Bristol. Marcisz pracował jako nauczyciel w szkole dla dzieci specjalnej troski. Na emeryturę przeszedł w 1979 roku. W 1999 roku awansowany został na majora. Dziesięć lat później państwo Marciszowie postanowili wrócić do kraju. Major Stanisław Marcisz zmarł 4 października 2001 roku
Zdjęcia: ks. Łukasz Żurawski
Stanisław Marcisz, syn Jana i Marii z domu Kowalewicz, urodził się 17 września 1914 roku w Dzielicach. W 1936 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Krotoszynie.
W styczniu 1937 roku powołano go do służby wojskowej. Został skierowany do podchorążówki w 15 pułku w piechoty w Poznaniu. W styczniu 1937 roku Stanisław Marcisz został oddelegowany do Dęblina. Pierwszego sierpnia 1939 roku świeżo upieczony pilot XII promocji SPL udał się do swojej jednostki. Trafił do 32 Eskadry Rozpoznawczej 3 Pułku Lotniczego stacjonującej na lotnisku Ławica.
Pierwszego września 1939 roku pchor. Marcisz, wraz z pchor. Adamem Kandziorą i kpr. Antonim Walczakiem, wykonał swój pierwszy lot bojowy. Załoga rozpoznała na północ od Częstochowy niemiecką jednostkę zmechanizowaną.
W nocy 19 września personel 32 eskadry przekroczył granicę Rumunii, by następnie przedostać się do Francji. We Francji Marcisz trafił do bazy Lyon-Bron. Od pierwszego do 23 czerwca 1940 roku rozprowadzał z fabryk do jednostek samoloty dla walczących pilotów. Po kapitulacji Francji postanowił dostać się do Algierii. Wystartował z Marignane na samolocie Marcel Bloch 120. Po trwającym pięć i półgodziny, locie dotarł do Algieru. Stamtąd, przez Gibraltar, przedostał się do Anglii. Był 12 lipca 1940 roku.
W sierpniu przyjechał do polskiego obozu w Blackpool. 26 sierpnia wysłano go do Kemble, do No. 7 Hq SFF. Piloci otrzymali zadanie transportowania samolotów do jednostek bojowych. 27 marca 1941 roku Marcisza przydzielono do nowo utworzonej, polskiej eskadry transportowej stacjonującej w Hullavington. 16 czerwca otrzymał posting do 55 OTU znajdującego się w Unsworth. Po sześciu tygodniach szkolenia, 29 lipca, otrzymał rozkaz przeniesienia do 306 dywizjonu myśliwskiego. Marcisza wcielono do eskadry B. Pierwszego września awansowany został do stopnia porucznika. Na odpoczynek jednostkę skierowano w październiku. Piloci przenieśli się na lotnisko Speke. 12 grudnia ponownie zmieniono lotnisko, tym razem przenosząc się się do Church Stanton. 16 czerwca 1942 roku dywizjon powrócił do Northolt.
8 maja 1943 roku Marcisz otrzymał przydział do 315 dywizjonu stacjonującego w Hutton Cranswick. Po trzech miesiącach skierowano go do 58 OTU w Balado Bridge, gdzie pełnił funkcję instruktora. Pierwszego września awansowany został do stopnia kapitana. W październiku przeniesiono go do 61 OTU w Rednal. W międzyczasie odbył pięciotygodniowy kurs strzelecki w Sutton Bridge. 23 marca 1944 roku Marcisz został przydzielony do 316 dywizjonu myśliwskiego i wkrótce awansował na dowódcę eskadry A.
Trzeciego listopada 1944 roku Marcisz został oddany do dyspozycji Polish Depot w Blackpool. Po okresie bezczynności oddelegowano go do 16 SFTS, gdzie pracował jako instruktor do pierwszego listopada 1945 roku. Stamtąd przeszedł do 3 Personel Holding Unit. 13 grudnia 1946 roku zgłosił się do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.
Stanisław Marcisz zakończył wojnę w stopniu kapitana. Odbył 287 lotów bojowych w czasie 1196 godzin. Trzykrotnie był odznaczony Krzyżem Walecznych. W lutym 1947 roku został zdemobilizowany. Sprowadził do Anglii swoją narzeczoną z Polski, Władysławę Machałównę. Ślub wzięli 22 czerwca 1947 roku. Pozostali w Anglii, osiedlając się w miejscowości Bristol. Marcisz pracował jako nauczyciel w szkole dla dzieci specjalnej troski. Na emeryturę przeszedł w 1979 roku. W 1999 roku awansowany został na majora. Dziesięć lat później państwo Marciszowie postanowili wrócić do kraju. Major Stanisław Marcisz zmarł 4 października 2001 roku
Comments
- 2012-05-22 Cameron
To jest m?j dziadek, jestem jego c?rki (Renata Marcize) c?rka. Mam wiele mile i piekne wspomnienia z tego wielkiego czlowieka. R.I.P dziadek. Przeminelo, ale nigdy nie zapomnial. Sabrina Cameron)Przepraszam jesli transalation jest nie w porzadku Nie jestem fluant w jezyku polskim) - 2012-05-22 Moderator
Sabrina,thank you very much for this entry. I knew your grandfather and I have been a guest at his home in Poznan. A wonderful man and a great Polish airman ...Regards - 2014-11-09 Tadeusz Kasprzak
I knew very well Stasiu Marcisz and his wife W?adka. They resided in the city of Pozna?, in Poland (ul. Wolszty?ska). Stasiu was a good buddy with my father in law, also a RAF fighter pilot, W?adek Kami?ski. About a year before his death in 2001, Stasiu told me a secret, which he did not want to be buried with him. He said that the crash of his friend pilot, Miroslav Feri? was a sabotage. According to Stasiu, Feri? was executed for his refusal to deliver a speech (prepared for him by BBC), in which he was to glorify the Russian ally and asked to accuse the Germans of perpetrating the Katy? massacre (on 5000 Polish officers). The airplane that Feri? was testing had its wings tampered with (a number of strategic rivets were missing from their attachment to the fuselage).