"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Zdjęcie: Adam Jackowski    
Zdjęcie grobu: Bob and Angie Garant (www.geneofun.on.ca/names/photo/2021133 )     
pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Żurakowski    
    
    
Janusz Żurakowski urodził się w Rosji na Podolu 12 września 1914 r. Po powrocie do ojczyzny rodziców Polski ucząc się w gimnazjum ukończył kurs szybowcowy. Mając świadectwo maturalne w kieszeni rozpoczął swoją dożywotnią przygodę ze spadkobiercami Ikara. Mając lat dwadzieścia przekroczył bramę Szkołę Podchorążych Rezerwy Lotnictwa. W 1935 r. znalazł się w Szkole Podchorążych Lotnictwa. Ukończył tę z przydziałem do 6 Pułku Lotniczego. Latał w jednej z jego eskadr myśliwskich. Na sześć miesięcy przed wybuchem II wojny światowej został odkomenderowany do Wyższej Szkoły Pilotażu mającej siedzibę w Ułężu. Wojna otworzyła nowy rozdział jego życia. W pamiętnym z historii wrześniu 1939 r. bronił nieba nad Dęblinem. Stoczył walkę z nieprzyjacielskimi bombowcami. Efektem tej było uszkodzenie wrogiego Dorniera. Szybki marsz kolumn wroga zmusił jego i kolegów z Wyższej Szkoły Pilotażu do nieustannego cofania. Tak wycofując się 18 września 1939 r. przekroczył granicę Polski z Rumunią. Nie godził się na złożenie broni. Podobnie jak internowanie. Dlatego przedostał się do Francji w celu kontynuowania dalszej walki. Po przybyciu do niej został skoszarowany w bazie Salon. Z niej został przeniesiony do bazy Lyon - Bron. Przebywał w niej do ostatnich dni stycznia 1940 r. Z tej wyruszył do Wielkiej Brytanii. Na znanej polskim lotnikom Wyspie Ostatniej Nadziei przeszedł odpowiednie przeszkolenie w 5 Operation Training Unit. Mając niezbędną wiedzę lotniczą rozpoczął służbę w lotnictwie RAF. Latał początkowo w 152 Dywizjonie Myśliwskim a następnie w 234 Dywizjonie Myśliwskim. W październiku tego samego roku został przydzielony do 609 Dywizjonu Myśliwskiego RAF. Przerwę operacyjną od lotów bojowych wykorzystał na pracę jako instruktor pilotażu w 5, 56 i 57 OTU. Po powrocie do latania znalazł się w szeregach polskich lotników z 315 Dywizjonu Myśliwskiego "Dęblińskiego". Przeszedł z niego na stanowisko dowódcy eskadry w 306 Dywizjonie Myśliwskim "Toruńskim". I ten opuścił aby od czerwca do grudnia 1942 r. dowodzić całością 316 Dywizjonu Myśliwskiego "Warszawskiego". Po zdaniu dowództwa był oficerem wyszkolenia strzeleckiego 84 Grupy Lotniczej. Odszedł z niej na zastępcę dowódcy 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. Był nim od czerwca do grudnia 1943 r. Po odejściu pełnił funkcję oficera taktyczno - treningowego w Dowództwie Lotnictwa Myśliwskiego. W maju 1944 r. odszedł na kurs do Szkoły Pilotów Doświadczalnych. Gdy ten ukończył nie wrócił do lotów bojowych. Latał jako pilot doświadczalny w Dywizjonie Morskim. Po pobycie w nim przeszedł do pracy w Dywizjonie Prób Samolotów Myśliwskich. Był chyba pierwszym polskim lotnikiem, który pilotował pierwsze brytyjskie odrzutowce. Do nowej wyzwolonej Polski nie wrócił. W połowie 1947 r. odszedł z RAF. Znalazł dla siebie pracę w zakładach Gloster Aircraft Company. Współtworzył razem z brytyjskimi kolegami samolot odrzutowy "Meteor". Demonstrował ten na pokazach lotniczych w Wielkiej Brytanii i Belgii. Osiągnął za jego sterami międzynarodowy rekord prędkości lotu na trasie Londyn - Kopenhaga - Londyn. Od 1952 r. pracował po drugiej stronie Wielkiej Wody a mianowicie w Kanadzie. Był zatrudniony jako pilot doświadczalny w Avro Canada. Pilotował odrzutowy myśliwiec AVRO - CP 100. Ze wspomnianą firmą był związany przez ćwierć wieku. Latał za sterami blisko pół setki ich konstrukcji Zmarł 9 lutego 2004 r. w Barry Bay.     
    
Konrad RYDOŁOWSKI