Zdjęcie: Marta Czerwieniec, www.genealogiczne.pl     
pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Stec     
"Wypadki śmiertelne..." A. Popiel    
    
Biogram lotnika:    
Stefan Stec przyszedł na świat 25 listopada 1889 r. we Lwowie. W rodzinnym mieście pobierał naukę w szkole powszechnej i średniej. To w nim zdał egzaminy maturalne. Mając maturę w kieszeni rozpoczął studia na Politechnice. Po ich ukończeniu w 1914 r. został powołany do wojska. Początkowo służył wśród saperów armii cesarza Austro - Węgier. Nie chciał jednak pozostać we nich do końca swojej służby wojskowej. Dlatego jako ochotnik zgłosił się do Oficerskiej Szkoły Lotniczej. Ta mieściła się w Wiener Neustadt. 1 listopada 1915 r. rozpoczął naukę. Wybrał dla siebie specjalność obserwatora. Za jej sprawą trafił do eskadry wywiadowcze. W czasie lotów bojowych dał poznać się jako doskonały obserwator. Przy tej okazji zdobył umiejętność pilotażu samolotu. Podczas wykonywania jednego z lotów lecąc jako obserwatora zestrzelił nieprzyjacielską maszynę a drugą uszkodził. Przełożeni oba zwycięstwa Stefana zapisali na konto pilota. Niemniej docenili jego umiejętności. Wysłali na kurs myśliwski. Po miesięcznym szkoleniu skończył szkołę z bardzo dobrym wynikiem. Egzamin zdał z wyróżnieniem. Drugi raz znanej już wcześniej kompanii lotniczej ze skierowaniem do eskadry myśliwskiej. Do pierwszy lotu bojowego nie jako obserwator a myśliwiec poleciał 4 maja 1918 r.     
W czerwcu 1918 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Pod koniec tego samego miesiąca zestrzelił pierwszy samolot wroga. To zestrzelenie trafiło na jego konto. 18 sierpnia 1918 roku zestrzelił piąty samolot przeciwnika. Stało to się okazją do obwołania pierwszym polskim Asem Lotniczym. W październiku trafił do rodzinnego miasta. Potrzebowała go Polska Organizacja Wojskowa. Musiał odejść z lotnictwa. W pierwszych dniach listopada 1918 r. walczył z Ukraińcami w obronie Lwowa. Przełożeni wiedzieli, że jego miejsce nie jest na ziemi a pod niebem. Wrócił do latania. Przez niecały miesiąc wykonał blisko 20 lotów. Miał za sobą loty z rozkazami do Krakowa i Warszawy. 1 stycznia 1919 r. trafił do Wiednia Był doradcą w zakupie samolotów dla powstającego polskiego lotnictwa wojskowego. 1 kwietnia 1919 r. Stefan Stec został mianowany dowódcą eskadry lotniczej.    
29 kwietnia 1919 r. w czasie lotu bojowego nie zawahał się ataku na samoloty przeciwnika. Miał przeciwko sobie trzy ukraińskie płatowce. Strzelał celnie. Jeden z nich poszedł do ziemi w śmiertelnym korkociągu. Tym zestrzeleniem zapisał się w historii polskiego lotnictwa wojskowego. Było to pierwsze zwycięstwo powietrzne odniesione w odrodzonej po nocy zaborów Polsce. Dla podniesienia umiejętności jeszcze tego samego roku został wysłany do Francji. Tu w Paryżu rozpoczął naukę w Ecole Superieure d'Aeronauticue. Nie zawiódł. Wrócił z niej z dyplomem inżyniera w specjalności lotnictwo. Pod koniec 1920 r. przeszedł do pracy w III Departamencie Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych. 11 maja 1921 r. zginął śmiercią lotnika w Warszawie.    
    
    
Autor: Konrad Rydołowski