Józef Szyfter urodził się 26 lutego 1893 r. Był uczniem jednego z poznańskich gimnazjów. Uczył się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Nie ukończył w nim nauki. Został z niego usunięty. Przeszkodą był patriotyzm ucznia. Kontynuował naukę w szkole kupieckiej. Około połowy października 1913 r. Józef został powołany do wojska. Z racji na ówczesną sytuację polityczną znalazł się w armii niemieckiej. Otrzymał przydział do kompanii batalionu balonowego w Berlinie. Razem z kompanią wyruszył na front zachodni I wojny światowej. W czasie wojny został ranny i kontuzjowany. Wojnę zakończył w stopniu sierżanta sztabowego. Wrócił do rodzinnego miasteczka ( Stęszewo ). Brał udział w powstaniu wielkopolskim. Utworzył oddział który rozbrajał Niemców. Razem ze swoimi powstańcami ruszył do Poznania. Brał udział w walkach o miasto ( Poznań ). Po zdobyciu przez Polaków lotniska na Ławicy jego kompanię przydzielono do Stacji Lotniczej Ławica. 21 lutego 1919 r. awansował na swój pierwszy stopień oficerski. Od 25 czerwca 1919 roku rozpoczął szkolenie w pilotażu. Miało to w Szkole Lotniczej w Ławicy. Ławica nie należała do Poznania. Po ukończeniu szkolenia otrzymał przydział do eskadry szkolnej przy Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych.    
    
Z racji na toczącą się wojnę polsko - rosyjską w lecie 1920 jego Szkoła jako "toruńska eskadra wywiadowcza" została wysłana na front. 19 sierpnia dostał się do niewoli. Nie siedział w niej długo. Zwiał z niej. Razem z nim uciekł obserwator. Polacy zbiegli samolotem. Ironia losu, awaria płatowca sprawiła, że trafili do niewoli. W czasie służby w polskim lotnictwie powierzono mu dowodzenie 4. eskadrą wywiadowczą. 14 października pod Baranowiczami uległ wypadkowi lotniczemu. Jego następstwem było złamanie obu nóg. Hospitalizacja trwała do września 1921 r. Po wyjściu ze otrzymał przydział do 3. Pułku Lotniczego. Pułk stacjonował w Poznaniu. To tu był dowódcą kompanii portowej i komendantem Portu Lotniczego Ławica. Na początku 1924 r. otrzymał awans na stopień kapitana. 30 czerwca 1926 r. przeszedł do rezerwy. Sprawował komendę nad 3. kompanią "Strzelca" w Stęszewie. Był prezesem Towarzystwa Powstańców i Wojaków. W obliczu zbliżającej się nowej wojny został zmobilizowany. Otrzymał stanowisko dowódcy kompanii wartowniczej w Bazie Lotniczej Nr 3. Razem z nią ewakuował się w kierunku południowo - wschodnim. 17 września 1939 r. został wzięty do niewoli. Wzięli go do niewoli nie Niemcy a sojusznicy III Rzeszy, żołnierze Stalina z Armii Czerwonej. Józef trafił do obozu w Kozielsku. 2 czerwca 1940 r. wyjechał transportem do Katynia. Tu w lasku katyńskim został zamordowany przez żołnierzy NKWD.    
    
Konrad RYDOŁOWSKI