Info.: www.sandecja.org/forum/viewtopic.php?t=2714     
Zdjęcie lotnika: www.sp17ns.republika.pl     
Zdjęcie grobu: Izabela Półtorzecka     
Biogram: ckziumragowo.pl/szkolne-artykuly/2020/Leopold-Kwiatkowski     
pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_Kwiatkowski     
krakow.ipn.gov.pl/pl4/aktualnosci/161104,Leopold-Kwiatkowski-sportowiec-kurier-i-partyzant-Wyklad-na-Przystanku-Historia-.html     
    
Leopold Kwiatkowski urodził się w Nowym Sączu 11 listopada 1906 r. W rodzinnym mieście w szkole powszechnej. Dalszą edukację kontynuował w technikum mieszczącym się w Zakopanem Tu jako modelarz połknął lotniczego bakcyla. Po ukończeniu nauki w technikum stawił się do odbycia służby wojskowej. Służył w pułku Strzelców Podhalańskich. Po wypełnieniu obowiązku wobec Ojczyzny działał w Sekcji Lotniczej zorganizowanej przez kolejarzy w Nowym Sączu. Poznał czym są loty szybowcem. Wylatał dla siebie kategorię A i B pilota szybowcowego.    
    
Na sześć lat przed wybuchem II wojny światowej znalazł się w Bezmiechowej aby podnieść swoje szybowcowe umiejętności. Przeszedł tak bardzo potrzebne szkolenie szybowcowe wyższego stopnia i odbył praktykę instruktorska. Należał do odkrywców dla szybowników Tęgoborza. W 1934 r. uzyskał kategorię C pilota szybowcowego. Rok później i w 1936 r. brał udział w krajowych zawodach szybowcowych . Nie zabrakło go na starcie podobnej imprezy zorganizowanej na Kujawach w Inowrocławiu. 31 lipca 1936 r. stał się szczęśliwym posiadaczem kategorii D pilota szybowcowego. Pasję latania dzielił z dyrektorowaniem Szkoły Szybowcowej w Tęgoborzu. 26 sierpnia 1939 r. w obliczu zagrożenia wojną ewakuował mienie placówki do Stanisławowa. Tam zastał go wybuch II wojny światowej. Pozostał w okupowanym kraju. Poszukiwany przez Niemców przeszedł do konspiracji. Będąc żołnierzem Podziemia był między innymi zaangażowany w przerzucanie żołnierzy i oficerów z Polski na Węgry.    
    
Po wyzwoleniu włączył się w pracę nad odbudową Szkoły Szybowcowej w Tęgoborzu. Pracował w niej od 1946 do 1948 r. Z chwilą likwidacji tej placówki oświatowej został odsunięty od lotnictwa. Pracował w kamieniołomach. Korzystając z odwilży po śmierci Stalina wrócił do lotnictwa. Skorzystał z tego, że do życia został powołany reaktywowany Aeroklub PRL. Znalazł dla siebie w jego oddziale to jest Aeroklubie Podhalańskim jako szef wyszkolenia. Od 1957 do 1962 r. był wiceprezesem Aeroklubu Podhalańskiego. Zmarł w rodzinny mieście 11 lutego 1968 r. i w nim został pochowany.     
    
Konrad RYDOŁOWSKI