pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Sendorek     
Zdjęcie grobu: Piotr Górka    
    
Urodził się 20 października 1896 r. w okolicach Krakowa. W sierpniu 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Otrzymał w nich przydział do II Brygady. Rok później otrzymał awans na stopień oficerski. W czasie działań bojowych nad Styrem został ranny. Po hospitalizacji wrócił do swojego pułku. W połowie lutego 1917 r. razem z II. Brygadą usiłował przekroczyć linię frontu. Próba się nie powiodła. Został internowany. Z chwilą odzyskania przez Polskę zgłosił się w listopadzie do tworzącego się Wojska Polskiego. Dowodził batalionem 2 pułku piechoty Legionów. Następnie od sierpnia 1919 r. był dowódcą lotniczego batalionu uzupełnień w Warszawie. Odwołany z tego objął podobne stanowisko w grodzie Kraka. Nie przestawał awansować. Będąc w stopniu podpułkownika stanął do obrony Polski w wojnie polsko - rosyjskiej. Latem 1920 r, objął dowodzenie zorganizowanego przez siebie pułku piechoty. Gdy umilkły działa i nastał czas pokoju uzupełnił swoją lotniczą edukację. Ukończył Niższą Szkołę Pilotów. Mieściła się ona w Bydgoszczy. Następnie podniósł wyżej poprzeczkę swojej wiedzy spadkobierców Ikara. Było to ukończenie Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu. Nie rozstał się z tym miastem. W 1922 r. powołany został na komendanta Szkoły, której był absolwentem. W kwietniu 1924 r. powierzono Sendorkowi dowodzenie pułkiem lotniczym. Był nim 2 Pułk Lotniczy. Stacjonował pod Wawelem. Pozostawał na tym stanowisku do maja 1925 r. Po Przewrocie Majowym w 1926 r. objął dowodzenie 1 Pułkiem Lotniczym w syrenim grodzie. Dowodził tym do czerwca 1929 r. Po odejściu ze stanowiska dowódcy przeszedł do Ministerstwa Spraw Wojskowych. Objął stanowisko zastępcy szefa Departamentu IV. Jan Sendorek zmarł tragicznie w Warszawie 20 marca 1932 r. Przyczyną zgonu było zatrucie się tlenkiem węgla w czasie kąpieli. Jan Sendorek został pochowany na cmentarzu wojskowym w Krakowie.    
    
Opracowanie: Konrad Rydołowski