"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Informacja: ZCK Zielona Góra    
Zdj. grobu: Z. Winnicki via W. Grudniak     
www.polishairforce.pl/jaworski.html    
    
Urodził się 18 maja 1920 roku w Trzebini. W sierpniu 1937 roku przeszedł kurs szybowcowy w Ustianowej. Po egzaminie dojrzałości w miesiącach czerwiec i lipiec 1938 odbył kurs samolotowy w Aleksandrowicach. Następnie zdawał do SPL w Dęblinie i został przyjęty. Między 15 sierpnia, a 15 września przebywał na obowiązkowym obozie pracy. Po tym rozpoczął służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Piechoty w Szkole Podchorążych Piechoty przy 20 Pułku Piechoty w Krakowie. 3 stycznia 1939 roku rozpoczął naukę w SPL w Dęblinie. Przeszedł kurs wyższego pilotażu w Ułężu.    
8 września ewakuował się wraz z całym rocznikiem z Dęblina, by 17 września przekroczyć granicę z Rumunią. 15 października na greckim statku St. Nicolaus wypłynął w dalszą podróż. 21 października dotarł do Bejrutu. 22 października na Ville de Strasbourg odpłynął do Francji. Gdzie dotarł 29 października. Wraz z pozostałymi podchorążymi został umieszczony w bazie lotniczej w Istres. 16 października nastąpiło przeniesienie do bazy Lyon-Bron. W lutym 1940 roku został przetransportowany na Wyspy Brytyjskie. Po odmówieniu przysięgi podchorążowie, a wraz z nimi Jaworski, dnia 13 marca opuścili Anglię. Podchorążowie wysyłali delegację do gen. Sikorskiego uskarżając się na niewłaściwe traktowanie. 25 marca wszyscy przenośli się ponownie do Lyonu. 10 maja Niemcy napadli na Francję. 24 czerwca z St. Jean de Luce Jaworski ewakuuje się na statku Arandora Star . 27 czerwca statek zawinął do Liverpoolu.    
6 listopada Jaworski otrzymał rozkaz udania się do Carlisle do 15 EFTS na wstępne przeszkolenie. 26 listopada wrocił do Polish Depot w Backpool. 14 stycznia 1941 roku rozpoczął szkolenie w 1. PFTS w Hucknall. Następnie odbył kurs w 55 OTU w Unsworth. 7 maja 1941 otrzymał przydział do 605 dywizjonu myśliwskiego stacjonującego w Bagington. 24 czerwca tegoż roku został przeniesiony do 315 dywizjonu myśliwskiego przebywającego w Speke. Po odbyciu tury bokjowej został przeniesiony na odpoczynek do 58 OTU w Grangemouth, a następnie do 61 OTU, w charakterze instruktora. Po odpoczynku 3 marca 1944 roku przeniesiono go do 317 dywizjonu myśliwskiego. 30 sierpnia otrzymał awans na dowódcę eskadry w 302 dywizjonie stacjonującym w Plumetot. Po ukończeniu II tury pracował jako oficer operacyjny 131 Skrzydła Myśliwskiego. 28 sierpnia 1945 roku oddelegowany został do 308 dywizjonu bazującego w Varelbusch. 19 grudnia 1946 roku zdemobilizowano go. Wrócił do kraju 22 lipca 1947 roku.    
Dopiero po 9 miesiącach otrzymał pracę w hutnictwie. We wrześniu 1948 roku otrzymał zakaz latania. W styczniu 1957 roku cofnięto ten zakaz. Od 1 października 1957 roku pracował jako pilot w lotnictwie sanitarnym w Zielonej Górze. 31 maja 1981 roku przeszedł na emeryturę. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virttuti Militari, 3-krotnie Krzyżem Walecznych, DFC, Air Crew Europe, Atlantic Star, The Defence Medal, War, Medal, Medalem za udział w Wojnie Obronnej, Medalem Lotniczym, Krzyżem Czynu Zbrojnego PSZ na Zachodzie. W czasie wojny wykonał 300 lotów bojowych. 25 września 1973 roku otrzymał awans na stopień majora. W 1990 roku awansował na podpułkownika.