"Księga lotników polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa    
"Ku czci..." Zbiorowa    
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J.i Anna Krzystek    
Zdjęcie: Bigard Joanna via Paul Moerenhout, www.ww2museums.com     
    
Życiorys napisany przez pilota w Księdze 317 Dywizjonu Myśliwskiego:     
Urodzony dnia 5.2.1917 r. - Kursk - Rosja. W 1935 r. ukończyłem gim[azjum]. hum[amistyczno].- przyrodnicze Tow[arzystwa]. Ziemi Mazowieckiej w Warszawie. W lecie tegoż roku skończyłem kurs szybowcowy w Bezmiechowej kat. C.     
Na moją prośbę S.P.L. Rezerwy Lotniczej w Dęblinie odpowiedziano mi powołaniem do S.P. Rez. Piechoty w Słonimie. Po ukończeniu służby w Podchorążówce Piechoty moje nowe podanie do S.P.L.-u zostało i po kursie Unitarnym w Różanach w 1936 r. 1-go stycznia 1937 znalazłem się w murach S.P.L.-u. W czasie szkolenia kończę kurs myśliwski na Ułężu i latem 1939 r. dostaję przydział jako pchor. do III esk. myśl. w Warszawie.     
W czasie wojny jako pilot tej eskadry biorę czynny udział w obronie Warszawy do 7-go września 1939 r. Po tym czasie z powodu wypadku na drodze i potłuczenia, bojowo przestaję latać, tylko przesuwam się z eskadrą do granicy rumuńskiej. Koło m. Kopyczyńce dostaję się do niewoli bolszewickiej z której po tygodniu uciekam. Dostaję się szczęśliwie do Zaleszczyk skąd nocą przechodzę granicę rumuńską.     
W Czerniowcach na lotnisku udaje się dostać do P.W.S - 26 i dalej lecę do Bukaresztu. Potem czekanie w Constancy - morzem do Bejrutu i dalej do Marsylii. Obóz w Salon, potem Lyon i wreszcie w 1940 r. wyjazd do Anglii. Tu zaczynam latać w lecie tegoż roku w Carlisle. Potem O.T.U. Aston - Down i pierwszy przydział do angielskiego sqdn. Hurricanów [213] październik 1940 r. Po prawie 8-mio miesięcznie pobycie w angielskich jednostkach dostaje się do polskiego dyonu myśliwskiego 302 w maju 1941 r. W grudniu 1941 r. dostaję przydział do 317 Sqdn. w Exeter, w którym pozostaję do dzisiaj.    
Zgodnie z Księgą Myśliwców Zbigniew Janicki otrzymał przydział do 307. Dywizjonu Myśliwskiego 23 kwietnia 1941 roku. Trzeciego maja został przeniesiony do 302. dywizjonu. Pierwszego września awansował do stopnia porucznika. 12 grudnia otrzymał kolejne przeszeregowanie, tym razem do 317 dyonu. 12 kwietnia 1942 trafił do 116 dywizjonu w Hatfield. 13 czerwca powrócił do 317. dywizjonu. Od trzeciego marca 1943 pełnił funkcję dowódcy eskadry. Pierwszego września został kapitanem. 22 października rozpoczął służbę w 61 OTU, jako instruktor. Trzeciego stycznia 1944 roku został przeniesiony do 2 Tactical Exercise Unit. Na własną prośbę 12 maja przesunięty do amerykańskiego 61. dywizjonu myśliwskiego. Zginął w okolicach Le Mans 13 czerwca 1944 roku. Trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. 18 grudnia 1941 roku podczas operacji Veracity I zgłosił zestrzelenie Me109 w okolicach Brestu. 11 września 1943 roku nad Rouen wraz z Florianem Martinim zniszczył FW190, a następnie uszkodził dwa dalsze (operacja Ramord 216).