Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8352 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Michał
Goszczyński



Lista Krzystka Updated: 2014-01-13
Official Number
P-1555

Rank
polski: kpt.pil./301 DB/
brytyjski: F/Lt

Date of birth
1921-01-02

Date of death
1990-04-13

Cemetery
Grave
cz. nowa; sekt.-C6; gr-6
Photo of grave

Country
Polska

Period
The post war period

Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Lokalizacja grobu wg pana Grzegorza Górniaka.    
Zdj. portret. IPiMS via W. Matusiak/listakrzystka.pl/?p=78300     
Zdj. grobu: Wiesław Grudniak     
pl.wikipedia.org/wiki/Michał_Goszczyński     
    
Michał Goszczyński urodził się w Przybojewie 2 stycznia 1921 roku. Uczył się w gimnazjum w Płońsku. Tu był członkiem szkolnego koła modelarskiego. Maturę zdał w 1938 roku Mając ją w kieszeni w sierpniu 1938 roku znalazł się na kursie szybowcowym zorganizowanym przez lotnicze Przysposobienie Wojskowe ( Ustianowa ). Ukończył go jako pilot szybowcowy z kategorią B. Dalej przygodę z lotnictwem kontynuował w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Odbył szkolenie w lotach na samolotach myśliwskich.    
    
W chwili wybuchu wojny kapral podchorąży pilot Goszczyński razem z eskadrą szkolną ewakuował się z Dęblina. 17 września 1939 roku przekroczył granicę Polski z Rumunią. Został internowany w obozie położonym w pobliżu granicy Rumunii z Bułgarią. W listopadzie drogą morską udał się do Syrii. Rzecz jasna nie była to wycieczka turystyczna. Michał przez Syrię udawał się za bronią do Francji. Tu u spadkobierców Napoleona Bonapartego znalazł się wśród podobnych sobie chętnych do dalszej walki. Z Marsylii został skierowany do ośrodka szkolenia naszych lotników na lotnisku Lyonie.    
    
Po kapitulacji Francji ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Tu na Wyspie Ostatniej Nadziei do OTU w Hucknall. Po jej ukończeniu w kwietniu 1941 roku będą starszym sierżantem podchorążym zdobywał dalszą wiedzę lotniczą. W lipcu tego samego roku przeszedł kurs instruktorski w w Upavon. Był instruktorem w szkole pilotażu Peterborough i Newton. W 1941 roku awansował na stopień podporucznika. Rok później na porucznika. Będąc w Newton szkolił pilotów do marca 1943 roku. W połowie tego roku został przydzielony do 138 Dywizjonu Specjalnego RAF. Latał jako drugi pilot a po przeszkoleniu jako pierwszy nad okupowaną Europę. Samoloty z jego dywizjonu dokonywały zrzutów broni i zaopatrzenia żołnierzy podziemia. Michała nie zabrakło nad Polską. Był nad nią sześć razy. Był pilotem polskiego klucza który posłużył do utworzenia polskiej Eskadry do Zadań Specjalnych. Razem z nią został przeniesiono do Afryki Północnej. Stamtąd również latał do Polski. Po lądowaniu aliantów na Sycylii i przejściu do działań we Włoszech jego 1586. Eskadra została zakwaterowana na lotnisko Campo Casale w pobliżu Brindisi. Startujące z tego lotniska samoloty latały w dalszym ciągu ze wsparciem dla podziemnej Europy. W lipcu 1944 roku po wykonaniu blisko 80 lotów bojowych wrócił do Wielkiej Brytanii. W październiku otrzymał skierowanie jako instruktor do 18 OTU. W czerwcu 1945 otrzymał przydział jako instruktor do jednego z do dywizjonów RAF. Szkolił również rodaków z 304 Dywizjonu Bombowego. W lutym 1946 roku był przydzielony do 301 dywizjonu transportowego. W czerwcu 1947 roku został zdemobilizowany.    
    
Wrócił do nowej Polski w stopniu kapitana. Miało to miejsce w październiku 1947 roku. W sierpniu 1948 roku rozpoczął pracę w Departamencie Lotnictwa Cywilnego Ministerstwa Komunikacji. Pracował do 1951 roku. We wrześniu 1948 roku wziął udział w pokazach lotniczych na Okęciu. Był oblatywaczem motoszybowca -Pegaz". W 1950 roku odbierał pierwsze CSS - 13 zbudowane w Łodzi. Michał Goszczyński był również autorem instrukcji dla przyszłych pilotów i instruktorem pilotażu. Działał jako komisarz sportowy ARP i instruktor społeczny w Aeroklubie Warszawskim. Po przejściu z Departamentu Lotnictwa Cywilnego znalazł się w Zarządzie Głównym Ligi Lotniczej. Był kierownikiem wyszkolenia lotniczego. W sierpniu 1954 roku rozpoczął pracę w Wydawnictwach Komunikacyjny. Był redaktorem książek o tematyce lotniczej i samochodowej. Znajdował czas na pracę społeczną w lotnictwie sportowym. Od lutego 1958 do kwietnia 1960 pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Aeroklubu PRL. Był Członkiem Honorowym Aeroklubu Warszawskiego. Zmarł 13 kwietnia 1990 roku w Falenicy.    
    
Konrad RYDOŁOWSKI
Gallery
Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka