Urodził się 4. 10. 1921 r. w Przemyślu przy ul. Mierosławskiego 12, z ojca Jana i matki Magdaleny z d. Kohl. Ukończył trzy klasy Gimnazjum im. J. Słowackiego w Przemyślu i w 1938 roku wstąpił do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy, przeniesionej w roku 1939 do Krosna nad Wisłokiem. Wybuch wojny niemiecko-polskiej w 1939 roku spowodował ewakuację Szkoły z Krosna do Łucka. Po zbombardowaniu koszar w Łucku uczniowie zostali ewakuowani do pobliskich lasów i wiosek. Podczas dalszej ewakuacji, 4. 10. 1939 r. Jan Myśliwiec dostał się do niewoli sowieckiej i został wywieziony do obozu pracy w Szepietówce. W kwietniu 1940 roku powrócił do kraju i okupację spędził w Generalnej Guberni pracując na kolei. Był żołnierzem Armii Krajowej, ukończył konspiracyjnie podchorążówkę w stopniu kaprala podchorążego i wykonywał zadania związane z wywiadem kolejowym. W maju 1945 roku ujawnił się. W grudniu 1946 roku ukończył Liceum Techniczno-Mechaniczne w Rzeszowie i rozpoczął studia na Politechnice Wrocławskiej. W październiku 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera-elektryka. Pracował w biurze projektów we Wrocławiu, awansując z czasem na głównego projektanta. We Wrocławiu ożenił się i osiadł na stałe. Miał dwoje dzieci. Zmarł 13. 11. 1985 roku. Prawdopodobnie został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.    
Zenon Andrzejewski