"Ku czci poległych lotników..." pod red. mjr. dypl.pil. M. Romeyki    
"Wypadki śmiertelne..." A. Popiel    
Informacje i zdj. grobu: Pani Danuta Bielska    
Zdj. portret.: Pan Piotr Czajkowski    
    
Stanisław Jerzy Nowakowski ur.1 kwietnia 1906 r, we wsi Kruteńkie pow. Humański. Gimnazjum Matematyczno-Przyrodnicze ukończył w Humaniu.     
W roku 1921 przekraczając nielegalnie granicę wraz z bratem Radosławem zostaje aresztowany i osadzony w więzieniu kijowskim a następnie w Humaniu, gdzie wskutek ciężkich warunków zachorował na tyfus. Rodzina wykupuje więźnia za łapówki i ciężko chorego, z wysoką gorączką i podczas 26 stopniowego mrozu zabiera go do domu. Po długich miesiącach choroby jesienią 1922 r. znów przedostaje się do Polski. W grudniu tegoż roku wstąpił do Liceum Krzemienieckiego a po jego ukończeniu zgłosił się do służby w wojsku.    
Ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie (1925-1926) a następnie Oficerską Szkołę Lotnictwa w Dęblinie (1926-1928) otrzymując przydział do I Pułku Lotniczego jako podporucznik pilot obserwator. Następnie zostaje skierowany do 2 Pułku Lotniczego w Krakowie.    
Posiadał dobrą znajomość języków: ukraińskiego, rosyjskiego i niemieckiego.    
Zginął w Krakowie 16 października 1930 r, w czasie ćwiczeń na samolocie SPAD 61 prod. francuskiej.    
Oderwanie się skrzydła spowodowało śmierć młodego pilota. Wyskoczył na spadochronie, lecz jego czasza zaczepiła się o kadłub płonącego samolotu, spadochron uległ rozdarciu i pilot spadł z wys.ok.50 m.    
Pochowany na Wojskowym Cmentarzu Powązkowskim. Otrzymał pośmiertny awans na porucznika.    
Biogram opracowała Pani Danuta Bielska